canonar

De Viccionari


Català
[modifica]

Oriental:  central /kə.nuˈna/
balear /kə.noˈna/, /kə.nuˈna/
Occidental:  nord-occidental /ka.noˈna/
valencià /ka.noˈnaɾ/, /ka.noˈna/
  • Rimes: -a(ɾ)
  • Homòfon: canonà
  • Etimologia: De canó ‎(«[1] de ploma, [2] tub de fil»).

Verb[modifica]

canonar intr., trans.

  1. (intransitiu) Les aus, créixer els primers canons.
  2. (transitiu, tèxtil) Carregar els canons de la llançadora amb el fil que es teixirà.
  3. (alguerès) canonejar

Conjugació[modifica]

Paradigmes de flexió: canono, canona, canonem
Vocal rizotònica: /o/

Sinònims[modifica]

Traduccions[modifica]

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: ca·no·nar (3)
  • Anagrama: nocaran

Vegeu també[modifica]