vuitanta-cinquè
Salta a la navegació
Salta a la cerca
Potser volíeu: vuitanta-cinqué
Català[modifica]
- Pronúncia:
- Oriental: central /bujˌtan.tə.siŋˈkɛ/, balear /vujˌtan.tə.siŋˈkə/
- Occidental: nord-occidental /bujˌtan.ta.siŋˈke/
- Rimes: -ɛ
- Etimologia: Derivat de vuitanta-cinc amb el sufix -è.
- Anagrama: cinquanta-vuitè
Numeral[modifica]
< 84è | 85è | > 86è | |
---|---|---|---|
Cardinal: Ordinal: Prefix: |
vuitanta-cinc vuitanta-cinquè pentaoctaconta- | ||
Viccionari:Llista de nombres en català |
vui·tan·ta-cin·què m. (femení vuitanta-cinquena, plural masculí vuitanta-cinquens, plural femení vuitanta-cinquenes)
- (ordinal) Que en l'ordre d'una sèrie ocupa la posició vuitanta-cinc.
- (partitiu) De les parts d'un tot dividit vuitanta-cinc parts iguals.
Notes d'ús[modifica]
- Se solen utilitzar xifres romanes amb valor d'ordinal darrere de noms propis i de segles, i davant d'esdeveniments periòdics.
- L'ordinal normalment va davant del substantiu. Quan es posposa, i darrere de noms propis a partir de l'onze, es pot substituir pel cardinal masculí.
Sinònims[modifica]
- huitanta-cinqué, en valencià
Traduccions[modifica]
Traduccions: vuitanta-cinquè
|
|
Nom[modifica]
vui·tan·ta-cin·què m. (plural vuitanta-cinquens)
- Una de les vuitanta-cinc parts iguals en que es divideix un tot
- un vuitanta-cinquè es representa 1/85