vin
Salta a la navegació
Salta a la cerca
Danès[modifica]
- Pronúncia: [viːˀn]
- Etimologia: Del llatí vinum («vi»).
Nom[modifica]
vin c.
Declinació[modifica]
Declinació de vin | |||||
Gènere Comú | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Indefinit | vin | vine | |||
Definit | vinen | vinene | |||
Indefinit, genitiu | vins | vines | |||
Definit, genitiu | vinens | vinenes |
Hipònims[modifica]
Vegeu també[modifica]
Per a més informació vegeu l'entrada vin al Ordbog over det danske Sprog
Esperanto[modifica]
- Pronúncia(i): /vin/
Pronom[modifica]
vin
- acusatiu de vi
Francès[modifica]
Nom[modifica]
vin m. (plural vins)
Friülà[modifica]
Nom[modifica]
vin m.
Llombard[modifica]
- Pronúncia: /vĩː/
Nom[modifica]
vin m.
Occità[modifica]
- Pronúncia(i): /ˈbi/
Nom[modifica]
vin m. (plural vins)
Piemontès[modifica]
- Pronúncia: /ˈviŋ/
Nom[modifica]
vin m.
Romanès[modifica]
Nom[modifica]
vin n. (plural vinuri)
Declinació[modifica]
Singular | Plural | |||||
Indefinit | Definit | Indefinit | Definit | |||
Nominatiu-acusatiu | (un) | vin | vinul | (niște) | vinuri | vinurile |
Genitiu-datiu | (unui) | vin | vinului | (unor) | vinuri | vinurilor |
Vocatiu | vinule, vine | vinurilor |