telèfon

De Viccionari
Potser volíeu: telefon, TELÈFON


Català
[modifica]

Telèfon amb marcador digital
Oriental:  central /təˈɫɛ.fun/
balear /təˈɫɛ.fon/, /təˈɫɛ.fun/
Occidental:  /teˈɫɛ.fon/
  • Etimologia: Del prefix tele- i el sufix -fon, literalment «so a distància», segle XIX.

Nom[modifica]

telèfon m. ‎(plural telèfons)

  1. Aparell que permet la comunicació oral a distància, fent tant de transmissor com de receptor, amb un dispositiu per a seleccionar el destinatari.
  2. Número d’identificació que permet establir la comunicació oral a distància.
  3. telefonia

Derivats[modifica]

Traduccions[modifica]

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: te·lè·fon (3)

Vegeu també[modifica]