supplens
Llatí[modifica]
Adjectiu[modifica]
supplēns m. f. n. (genitiu supplentis)
Declinació[modifica]
Tercera declinació, nominatiu d'una terminació.
Cas | Singular | Plural | |||
Masc./Fem. | Neutre | Masc./Fem. | Neutre | ||
Nominatiu | supplēns | supplentēs | supplentia | ||
Vocatiu | supplēns | supplentēs | supplentia | ||
Acusatiu | supplentem | supplēns | supplentēs | supplentia | |
Genitiu | supplentis | supplentium | |||
Datiu | supplentī | supplentibus | |||
Ablatiu | supplentī | supplentibus |