podar

De Viccionari


Català
[modifica]

Oriental: central /puˈða/, balear /poˈða/, /puˈða/, alguerès /puˈɾa/
Occidental: nord-occidental /poˈða/, valencià /poˈðaɾ/
  • Rimes: -a(ɾ)
  • Homòfon: podà
  • Etimologia: Del llatí putāre ‎(«esporgar»), segle XII.

Verb[modifica]

podar trans., pron. ‎(pronominal podar-se)

  1. Dur a terme una poda.

Conjugació[modifica]

Paradigmes de flexió: podo, poda, podem
Vocal rizotònica: /o/

Sinònims[modifica]

Derivats[modifica]

Traduccions[modifica]

Miscel·lània[modifica]

Vegeu també[modifica]