pinso
Català[modifica]
- Pronúncia(i):
Oriental: central ⓘ balear /ˈpin.so/, /ˈpin.su/ Occidental: /ˈpin.so/
- Etimologia: Del castellà pienso.
Nom[modifica]
pinso m. (plural pinsos)
- Ració de gra que es dóna als animals per alimentar-los.
Traduccions[modifica]
Miscel·lània[modifica]
Vegeu també[modifica]
Llatí[modifica]
- Pronúncia(i): /ˈpɪn.soː/
- Etimologia: De l'arrel protoindoeuropea *pey- («triturar»).
Verb-1[modifica]
pīnsō (1a present?), pīnsis (2a present), pīnsere (infinitiu), pīnsuī (perfet), pīstum (supí)
Verb-2[modifica]
pīnsō (1a present?), pīnsās (2a present), pīnsāre (infinitiu), pīnsāvī (perfet), pīnsātum (supí)
Vegeu també[modifica]
- Julius Pokorny, Indogermanisches etymologisches Wörterbuch, 1959, p.796