ocasió

De Viccionari


Català
[modifica]

Oriental:  central /u.kə.ziˈo/
balear /o.kə.ziˈo/, /u.kə.ziˈo/
Occidental:  /o.ka.ziˈo/
  • Rimes: -o
  • Etimologia: Del llatí occasiōne, del prefix ob- ‎(«situació frontal») i el verb cadere ‎(«caure, succeir»), segle XIV

Nom[modifica]

ocasió f. ‎(plural ocasions)

  1. Moment determinat, vegada, cop, cas.
  2. Moment d'oportunitat.

Compostos i expressions[modifica]

  • d'ocasió = a bon preu.

Traduccions[modifica]

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: o·ca·si·ó (4)
  • Anagrama: ociosa