nubes

De Viccionari


Castellà
[modifica]

Peninsular: septentrional \ˈnu.βes\, meridional \ˈnu.βeh\
Americà: alt /ˈnu.b(e)s/, baix \ˈnu.βeh\, austral \ˈnu.βes\

Nom[modifica]

nubes f. pl.

  1. forma plural de nube


Gallec
[modifica]

Nom[modifica]

nubes f. pl.

  1. forma plural de nube


Llatí
[modifica]

  • Pronúncia(i): /ˈnuː.beːs/
  • Etimologia: Del protoindoeuropeu *sneudh-2 ‎(«boirina»).

Nom[modifica]

nūbēs f. ‎(genitiu nūbis)

  1. núvol
    «Dum Fulmina gignenda funt, cælum turbatur; quippe magnæ illæ nubes ignium subterraneorum vi concitatæ texuntur» ([1])
    Sempre que caigui un llamp, el cel tremolarà, i des del gran núvol es traçarà una energia lluminosa que farà cap a sota terra.
  2. vel, foscor, tenebra
    «nubem objicere alicui rei» (Horaci)
    cobrir amb un vel alguna cosa, amagar alguna cosa

Declinació[modifica]

3a declinació -, -is (tema i)
Cas Singular Plural
Nominatiu nūbēs nūbēs
Vocatiu nūbēs nūbēs
Acusatiu nūbem nūbēs
Genitiu nūbis nūbium
Datiu nūbī nūbibus
Ablatiu nūbe nūbibus


Vegeu també[modifica]

  • Julius Pokorny, Indogermanisches etymologisches Wörterbuch, 1959, p.978
  1. Jérôme Pecoil, Humanae sapientiae propositiones propugnatae, 1662