monjo

De Viccionari


Català
[modifica]

Oriental:  central /ˈmɔɲ.ʒu/, (gironí) /ˈmoɲ.ʒu/
balear /ˈmɔɲ.ʒo/, /ˈmɔɲ.ʒu/
Occidental:  /ˈmɔɲ.d͡ʒo/
  • Etimologia: Del català antic monge per assimilació vocàlica, del llatí vulgar *monicu(m), del clàssic monachus, del grec antic μοναχός ‎(monakhós, «solitari»), segle XII.

Nom[modifica]

monjo m. ‎(plural monjos)

  1. En algunes religions, especialment en el catolicisme, clergue de categoria inferior a la de sacerdot, que busca viure la seva fe aïllat del món social.

Sinònims[modifica]

Traduccions[modifica]

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: mon·jo (2)

Vegeu també[modifica]