mancomunar

De Viccionari


Català
[modifica]

Oriental:  central /məŋ.ku.muˈna/
balear /məŋ.ko.muˈna/, /məŋ.ku.muˈna/
Occidental:  nord-occidental /maŋ.ko.muˈna/
valencià /maŋ.ko.muˈnaɾ/, /maŋ.ko.muˈna/

Verb[modifica]

mancomunar trans., pron. ‎(pronominal mancomunar-se)

  1. Unir persones o cabals per a un fi.
  2. (pronominal) Associar-se per a un fi

Conjugació[modifica]

Paradigmes de flexió: mancomuno, mancomuna, mancomunem

Traduccions[modifica]

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: man·co·mu·nar (4)

Vegeu també[modifica]