linquo
Llatí[modifica]
- Pronúncia(i): /ˈlɪŋ.kwoː/
- Etimologia: Del protoindoeuropeu *leykʷ- («anar-se'n»).
Verb[modifica]
linquō (1a present?), linquis (2a present), linquere (infinitiu), liquī (perfet), lictum (supí)
Vegeu també[modifica]
- Julius Pokorny, Indogermanisches etymologisches Wörterbuch, 1959, p.669-670