Vés al contingut

jambo

De Viccionari

Català

[modifica]
Oriental:  central /ˈʒam.bu/
balear /ˈʒam.bo/, /ˈʒam.bu/
Occidental:  /ˈd͡ʒam.bo/
  • Pronúncia(i): (no adaptat) /ˈxam.bo/
  • Etimologia: Del castellà jambo.

jambo m. ‎(plural jambos)

  1. (arcaisme) iambe

jambo m. ‎(plural jambos, femení jamba)

  1. (argot, castellanisme no adaptat) hambo
    «Sent dirli que li ha promés á una jamba que huí me voría vestit de florero, y per damúnt de tot li done gust á la churra.» (Àngeles i Luís, Pere Josep; Burgos, Enric. Avans de la prosesó, 1901)

Miscel·lània

[modifica]
  • Síl·labes: jam·bo (2)

Vegeu també

[modifica]
  • Obres de referència: DCVB
  • Per a més informació vegeu l'entrada al Com Ho Diria sobre jambo

Caló espanyol

[modifica]
  • Etimologia: Del romaní źàmba ‎(«granota»).

jambo ‎(xámbom.

  1. (despectiu) paio (home no gitano)

Sinònims

[modifica]

Descendents

[modifica]

Vegeu també

[modifica]

Castellà

[modifica]
  • Pronúncia(i): peninsular: septentrional /ˈxam.bo/, meridional /ˈham.bo/
  • Rimes: -ambo
  • Etimologia: 1: Del caló espanyol jambo ‎(«paio»), del romaní źàmba ‎(«granota»).
  • Etimologia: 2: Del llatí iambus, del grec antic ἴαμβος ‎(íambos).

jambo m. ‎(plural jambos, femení jamba)

  1. (vulgarisme, Espanya) noi

Sinònims

[modifica]

Descendents

[modifica]
  • Català: jambo (castellanisme)

jambo m. ‎(plural jambos)

  1. (antic) iambe

Variants

[modifica]

Miscel·lània

[modifica]
  • Síl·labes: jam·bo (2)

Vegeu també

[modifica]
  • Per a més informació vegeu l'entrada al Diccionario de la lengua española (23a edició, Madrid: 2014) sobre jambo