inventor

De Viccionari


Català
[modifica]

Oriental:  central /im.bənˈto/, balear /iɱ.vənˈto/
Occidental:  nord-occidental /im.benˈto/
valencià /iɱ.venˈtoɾ/, /im.benˈtoɾ/

Adjectiu[modifica]

inventor m. ‎(femení inventora, plural masculí inventors, plural femení inventores)

  1. Que inventa, que fa invencions.

Traduccions[modifica]

Nom[modifica]

inventor m. ‎(plural inventors, femení inventora)

  1. Persona que fa invencions.

Traduccions[modifica]

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: in·ven·tor (3)

Vegeu també[modifica]


Llatí
[modifica]

  • Pronúncia(i): /ɪnˈwɛn.tɔr/

Nom[modifica]

inventor m. ‎(genitiu inventōris)

  1. trobador, descobridor, inventor, autor

Declinació[modifica]

3a declinació -, -is (tema cons.)
Cas Singular Plural
Nominatiu inventor inventōrēs
Vocatiu inventor inventōrēs
Acusatiu inventōrem inventōrēs
Genitiu inventōris inventōrum
Datiu inventōrī inventōribus
Ablatiu inventōre inventōribus


Relacionats[modifica]

Descendents[modifica]