favor

De Viccionari


Català
[modifica]

Oriental:  central /fəˈβor/, balear /fəˈvo/
Occidental:  nord-occidental /faˈβor/
valencià /faˈvoɾ/, /faˈβoɾ/
  • Rimes: -oɾ
  • Etimologia: Del llatí favor, del verb favere ‎(«ser propici, interessar-se per algú»).

Nom[modifica]

favor m. ‎(plural favors)

  1. Ajuda prestada a un altre a qui es té en estima o concessió d'avantatge cap a aquesta persona.
  2. Predisposició a fer concessions cap a algú de nivell inferior.
    El comte tenia el favor del rei.

Sinònims[modifica]

Traduccions[modifica]

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: fa·vor (2)

Vegeu també[modifica]


Anglès
[modifica]

Nom[modifica]

favor ‎(plural favors)

  1. favor

Verb[modifica]

favor ‎(3a persona singular present favors, gerundi favoring, passat i participi favored)

  1. afavorir

Variants[modifica]


Castellà
[modifica]

Peninsular: \faˈβoɾ\
Americà: alt /f(a)ˈboɾ/, baix \faˈβoɾ\

Nom[modifica]

favor m. ‎(plural favores)

  1. favor

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: fa·vor (2)