escolta

De Viccionari
Potser volíeu: escoltà


Català
[modifica]

  • Pronúncia(i): oriental /əsˈkoɫ.tə/, occidental /esˈkoɫ.ta/
Informal: occidental /asˈkoɫ.ta/
  • Etimologia: De escoltar, segle XIV. Calc semàntic de l’anglès scout.

Nom[modifica]

escolta f. ‎(plural escoltes)

  1. Acció d’escoltar.
  2. Persona dedicada a escoltar l’enemic.

Traduccions[modifica]

Nom[modifica]

escolta m. f. ‎(plural escoltes)

  1. Noi o noia afiliat a l'escoltisme.

Traduccions[modifica]

Verb[modifica]

escolta

  1. tercera persona del singular (ell, ella, vostè) del present d'indicatiu de escoltar
  2. segona persona del singular (tu) de l'imperatiu del verb escoltar

Miscel·lània[modifica]

Vegeu també[modifica]


Castellà
[modifica]

Peninsular: septentrional /esˈkol.ta/, meridional /ehˈkol.ta/
Americà: alt /esˈkol.t(a)/, baix /ehˈkol.ta/

Nom[modifica]

escolta f. ‎(plural escoltas)

  1. escorta

Nom[modifica]

escolta m. f. ‎(plural escoltas)

  1. (basquetbol) escorta

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: es·col·ta (3)
  • Heterograma de 7 lletres (acelost)

Vegeu també[modifica]

  • escolta. Diccionaris en Línia. TERMCAT, Centre de Terminologia. [Consulta: 1 octubre 2014].