condir

De Viccionari


Català
[modifica]

Oriental:  central /kunˈdi/
balear /konˈdi/, /kunˈdi/
Occidental:  nord-occidental /konˈdi/
valencià /konˈdiɾ/, /konˈdi/
  • Rimes: -i(ɾ)
  • Homòfon: condí
  • Etimologia: Del llatí condīre, mantingut en alguerès per influència de l’italià condire, adoptant després el sentit del castellà cundir.

Verb[modifica]

condir intr.

  1. (arcaisme, alguerès) condimentar
  2. Donar de si, retre.

Conjugació[modifica]

Paradigmes de flexió: condeixo, condeix, condim

Traduccions[modifica]

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: con·dir (2)
  • Heterograma de 6 lletres (cdinor)
  • Anagrama: nòrdic

Vegeu també[modifica]