clementior

Llatí

• Pronúncia⁽ⁱ⁾: /kleːˈmɛn.tɪ.ɔr/

Adjectiu

clēmentior m., f., clēmentius n.

1. forma comparativa de clēmēns

Declinació

Tercera declinació, variant comparatiu.

Cas	Singular			Plural
	Masc./Fem.	Neutre		Masc./Fem.	Neutre
Nominatiu	clēmentior	clēmentius		clēmentiōrēs	clēmentiōra
Vocatiu	clēmentior	clēmentius		clēmentiōrēs	clēmentiōra
Acusatiu	clēmentiōrem	clēmentius		clēmentiōrēs	clēmentiōra
Genitiu	clēmentiōris			clēmentiōrum
Datiu	clēmentiōrī			clēmentiōribus
Ablatiu	clēmentiōre			clēmentiōribus