canthus

De Viccionari


Anglès
[modifica]

  • Pronúncia: /ˈkænθəs/
  • Etimologia: Del llatí canthus, d'origen grec.

Nom[modifica]

canthus ‎(plural canthi)

  1. comissura palpebral

Vegeu també[modifica]

  • canthus. Cercaterm. TERMCAT, Centre de Terminologia. [Consulta: 15 setembre 2014].


Llatí
[modifica]

  • Pronúncia(i): /ˈkan.tʰʊs/
  • Etimologia: [1,2] D'origen cèltic, cognat del bretó kant («cercle»), i del gal·lès cant («cantó»). [3] Del grec antic κανθός ‎(kanthós).

Nom[modifica]

canthus m. ‎(genitiu canthī)

  1. llanda d'una roda
  2. roda
  3. comissura palpebral

Declinació[modifica]

2a declinació -us, -ī
Cas Singular Plural
Nominatiu canthus canthī
Vocatiu canthe canthī
Acusatiu canthum canthōs
Genitiu canthī canthōrum
Datiu canthō canthīs
Ablatiu canthō canthīs