càstig

De Viccionari


Català
[modifica]

  • Pronúncia(i): /ˈkas.tik/
  • Rimes: -astik
  • Etimologia: Del català antic castich, deverbal de castigar, amb desplaçament de l’accent per analogia amb altres mots com fàstic, segle XIV.

Nom[modifica]

càstig m. ‎(plural càstigs)

  1. Pena física o psicològica imposada a una persona per corregir-la o per al manteniment de la disciplina.

Variants[modifica]

Sinònims[modifica]

Traduccions[modifica]

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: càs·tig (2)
  • Heterograma de 6 lletres (acgist)
  • Anagrama: giscat

Vegeu també[modifica]