aürtar

De Viccionari


Català
[modifica]

Oriental:  /ə.urˈta/
Occidental:  nord-occidental /a.urˈta/
valencià /a.uɾˈtaɾ/, /a.uɾˈta/
  • Rimes: -a(ɾ)
  • Homòfon: aürtà
  • Etimologia: Preromà d'una arrel indoeuropea *urt- («xocar»).

Verb[modifica]

aürtar trans., intr.

  1. Anar a topar amb força contra algú o alguna cosa.

Conjugació[modifica]

Paradigmes de flexió: aürto, aürta, aürtem

Variants[modifica]

Traduccions[modifica]

Miscel·lània[modifica]

Vegeu també[modifica]