Theogenis

De Viccionari


Llatí
[modifica]

  • Pronúncia(i): /tʰɛˈɔ.ɡɛ.nɪs/

Nom propi[modifica]

Theogenis f. ‎(genitiu Theogenidis)

  1. Prenom femení

Declinació[modifica]

3a declinació -, -is (tema cons.)
Cas Singular Plural
Nominatiu Theogenis -
Vocatiu Theogenis -
Acusatiu Theogenidem -
Genitiu Theogenidis -
Datiu Theogenidī -
Ablatiu Theogenide -


Relacionats[modifica]

Nom propi[modifica]

Theogenis

  1. genitiu singular de Theogenēs

Vegeu també[modifica]

  • Gaffiot, Félix. «Theogenis». A: Dictionnaire Latin - Français, 1934. París: Hachette, 1934, p. 1568.