Abel

De Viccionari


Català
[modifica]

  • Pronúncia(i): oriental /əˈβɛɫ/, occidental /aˈbɛɫ/
  • Rimes: -ɛl
  • Etimologia: Del llatí Abēl, del grec antic Ἅβελ ‎(Hábel), de l'hebreu antic הֶבֶל ‎(hével, literalment «alè»).

Nom propi[modifica]

Abel m.

  1. (bíblic) Segon fill d’Adam i Eva conegut perquè el va matar el seu germà Caín.
  2. Prenom masculí d’origen hebreu
  3. Cognom

Traduccions[modifica]

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: A·bel (2)
  • Anagrames: bela, belà

Vegeu també[modifica]


Anglès
[modifica]

  • Etimologia: Del llatí Abel.

Nom propi[modifica]

Abel

  1. Prenom masculí, equivalent al català Abel.

Vegeu també[modifica]


Basc
[modifica]

Nom propi[modifica]

Abel anim.

  1. Prenom masculí, equivalent al català Abel.

Declinació[modifica]



Francès
[modifica]

  • Etimologia: Del llatí Abel.

Nom propi[modifica]

Abel m.

  1. Prenom masculí, equivalent al català Abel.

Vegeu també[modifica]

  • Article corresponent a la Viquipèdia en francès
  • G. Beleze, Dictionnaire des noms de baptême, Hachette, Paris, 1863, p. 2


Llatí
[modifica]

  • Pronúncia(i): /ˈa.beːɫ/
  • Etimologia: De l’hebreu antic הבל.

Nom propi[modifica]

Abēl m.

  1. (bíblic) Abel

Variants[modifica]

Relacionats[modifica]

Descendents[modifica]

Vegeu també[modifica]

  • Gaffiot, Félix. «Abel». A: Dictionnaire Latin - Français, 1934. París: Hachette, 1934, p. 5.
  • Lewis, Charlton T.; Short, Charles. «Abel». A: A Latin Dictionary. Oxford: Clarendon Press, 1879.