reblanir

De Viccionari


Català
[modifica]

Oriental:  /rə.βɫəˈni/
Occidental:  nord-occidental /re.βɫaˈni/, valencià /re.βɫaˈniɾ/

Verb[modifica]

reblanir trans., pron. ‎(pronominal reblanir-se)

  1. Fer més bla.
  2. Fer més tendre, menys ferm.

Conjugació[modifica]

Paradigmes de flexió: reblaneixo, reblaneix, reblanim

Sinònims[modifica]

Derivats[modifica]

Traduccions[modifica]

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: re·bla·nir (3)
  • Anagrama: rebliran

Vegeu també[modifica]