ablanir

De Viccionari


Català
[modifica]

Oriental:  /ə.βɫəˈni/
Occidental:  nord-occidental /a.βɫaˈni/, valencià /a.bɫaˈniɾ/

Verb[modifica]

ablanir trans., pron. ‎(pronominal ablanir-se)

  1. Posar bla, estovar.
  2. Laxar, suavitzar alguna cosa.
  3. Mitigar la feresa, la ira o l'enuig d'algú.
  4. Estovar el llit o semblant.
  5. Temperar-se.
  6. Posar-se blana o tendre amb la rosada.

Conjugació[modifica]

Paradigmes de flexió: ablaneixo, ablaneix, ablanim

Traduccions[modifica]

Miscel·lània[modifica]

Vegeu també[modifica]