intrigar

De Viccionari


Català
[modifica]

Oriental:  /in.tɾiˈɣa/
Occidental:  nord-occidental /in.tɾiˈɣa/
valencià /in.tɾiˈɣaɾ/, /in.tɾiˈɣa/

Verb[modifica]

intrigar intr., trans.

  1. Procedir, obrar amb intriga.

Conjugació[modifica]

Paradigmes de flexió: intrigo, intriga, intriguem

Derivats[modifica]

Traduccions[modifica]

Miscel·lània[modifica]

Vegeu també[modifica]