intrigàiem

De Viccionari


Català
[modifica]

Verb[modifica]

intrigàiem

  1. (col·loquial nord-occidental) primera persona del plural (nosaltres) de l'imperfet d'indicatiu de intrigar

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: in·tri·gà·iem (4)
  • Anagrama: mitigarien