vulgar

De Viccionari
Potser volíeu: vulgær, vulgär


Català
[modifica]

  • Pronúncia(i): /buɫˈɣar/, /vuɫˈɣaɾ/
  • Rimes: -aɾ
  • Etimologia: Del llatí vulgaris.

Adjectiu[modifica]

vulgar inv. ‎(plural vulgars)

  1. Característic del comú de la gent.
  2. De qualitat baixa o del gust de les persones amb poca educació.

Relacionats[modifica]

Compostos i expressions[modifica]

Traduccions[modifica]

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: vul·gar (2)
  • Heterograma de 6 lletres (aglruv)

Vegeu també[modifica]


Anglès
[modifica]

  • Pronúncia: /ˈvʌl.ɡə/ àudio (EUA) 

Adjectiu[modifica]

vulgar ‎(comparatiu vulgarer o more vulgar, superlatiu vulgarest o most vulgar)

  1. vulgar


Castellà
[modifica]

Adjectiu[modifica]

vulgar inv. ‎(plural vulgares)

  1. vulgar

Compostos i expressions[modifica]

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: vul·gar (2)
  • Heterograma de 6 lletres (aglruv)

Vegeu també[modifica]

  • Per a més informació vegeu l'entrada al Diccionario de la lengua española (23a edició, Madrid: 2014) sobre vulgar