txapel

Basc

txapel inan.

Nom comú inanimat en consonant

Cas	Indefinit	Singular	Plural
Absolutiu	txapel	txapela	txapelak
Ergatiu	txapelek	txapelak	txapelek
Datiu	txapeli	txapelari	txapelei
Genitiu	txapelen	txapelaren	txapelen
Comitatiu	txapelekin	txapelarekin	txapelekin
Benefactiu	txapelentzat	txapelarentzat	txapelentzat
Instrumental	txapelez	txapelaz	txapelez
Partitiu	txapelik	-	-
Prolatiu	txapeltzat	-	-
Causal	txapelengatik	txapelarengatik	txapelengatik
Locatius
Inessiu	txapeletan	txapelean	txapeletan
Ablatiu	txapeletatik	txapeletik	txapeletatik
Al·latiu	txapeletara	txapelera	txapeletara
Terminatiu	txapeletaraino	txapeleraino	txapeletaraino
Al·l. direcional	txapeletarantz	txapelerantz	txapeletarantz
Gen. locatiu	txapeletako	txapeleko	txapeletako