pirata

De Viccionari


Català
[modifica]

  • Pronúncia(i): oriental /piˈɾa.tə/, occidental /piˈɾa.ta/
  • Rimes: -ata
  • Etimologia: Del llatí pirāta, segle XIII, del grec πειρατής ‎(peiratḗs), de πεῖρα ‎(peîra, «intent, prova»).

Nom[modifica]

pirata m. f. ‎(plural pirates)

  1. Lladre que aborda vaixells per robar mercaderies.
  2. corsari

Derivats[modifica]

Traduccions[modifica]

Adjectiu[modifica]

pirata inv. ‎(plural pirates)

  1. Relatiu als pirates o la pirateria.
  2. Il·legal, copiat.

Traduccions[modifica]

Miscel·lània[modifica]


Castellà
[modifica]

Peninsular: /piˈɾa.ta/
Americà: alt /piˈɾa.t(a)/, baix /piˈɾa.ta/

Nom[modifica]

pirata m. f. ‎(plural piratas)

  1. pirata

Derivats[modifica]

Adjectiu[modifica]

pirata inv. ‎(plural piratas)

  1. pirata

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: pi·ra·ta (3)

Vegeu també[modifica]

  • Per a més informació vegeu l'entrada al Diccionario de la lengua española (23a edició, Madrid: 2014) sobre pirata


Italià
[modifica]

  • Pronúncia(i): /piˈraː.ta/

Nom[modifica]

pirata m. f. ‎(plural masculí pirati, plural femení pirate)

  1. pirata

Adjectiu[modifica]

pirata inv. ‎(plural masculí pirati, plural femení pirate)

  1. pirata

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: pi·rà·ta (3)


Polonès
[modifica]

  • Pronúncia: /piˈra.ta/

Nom[modifica]

pirata

  1. genitiu singular de pirat
  2. acusatiu singular de pirat

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: pi·ra·ta (3)