notari

De Viccionari


Català
[modifica]

Oriental:  central /nuˈta.ɾi/
balear /noˈta.ɾi/, /nuˈta.ɾi/
Occidental:  /noˈta.ɾi/
  • Rimes: -aɾi
  • Etimologia: Del llatí notarius ‎(«taquígraf»), segle XIV.

Nom[modifica]

notari m. ‎(plural notaris, femení notària)

  1. Funcionari que dona fe d’actes legals no judicials.

Traduccions[modifica]

Nom[modifica]

notari m. ‎(plural notaris)

  1. (peixos) esparrall

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: no·ta·ri (3)
  • Heterograma de 6 lletres (ainort)
  • Anagrames: atonir, orinat, roinat

Vegeu també[modifica]