morfema

De Viccionari


Català
[modifica]

Oriental:  central /murˈfɛ.mə/
balear /moɾˈfɛ.mə/, /murˈfɛ.mə/
Occidental:  /moɾˈfe.ma/
  • Rimes: -ɛma
  • Etimologia: Del grec antic μορφημα ‎(morphēma), format per μορφή ‎(morphḗ, «forma») i el sufix -μα ‎(-ma, «resultat de l'acció»).

Nom[modifica]

morfema m. ‎(plural morfemes)

  1. Partícula mínima d'una llengua que s'afegeix a un lexema per completar el sentit d'una paraula.

Traduccions[modifica]

Miscel·lània[modifica]

Vegeu també[modifica]

  • Obres de referència: GDLC


Castellà
[modifica]

  • Pronúncia(i): /moɾˈfe.ma/
  • Rimes: -ema

Nom[modifica]

morfema m. ‎(plural morfemas)

  1. morfema

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: mor·fe·ma (3)