lunga
Italià[modifica]
- Pronúncia(i): /ˈluŋ.ɡa/
Adjectiu[modifica]
lunga f. (plural lunghe)
- forma femenina de lungo
Suec[modifica]
- Pronúncia: /ˈ²lɵŋːa/
- Etimologia: Del nòrdic antic lunga (com el danès lunge, el noruec bokmål i nynorsk lunge, l’islandès lunga i el feroès lunga), del protogermànic *lungô- (d’on també l’alt alemany Lunge, el neerlandès long i l’anglès lung), del protoindoeuropeu *h₁lengʷʰ- («lleuger; àgil», talment el català lleu en el sentit de «pulmó»).
Nom[modifica]
lunga c.
Declinació[modifica]
Cas | Singular | Plural | ||
Indefinit | Definit | Indefinit | Definit | |
Nominatiu | lunga | lungan | lungor | lungorna |
Genitiu | lungas | lungans | lungors | lungornas |