inveterar-se

De Viccionari


Català
[modifica]

Oriental:  central /im.bə.təˈɾar.sə/, balear /iɱ.və.tə.ɾəɾˈsə/
Occidental:  /im.be.teˈɾaɾ.se/, /iɱ.ve.teˈɾaɾ.se/

Verb[modifica]

inveterar-se pron.

  1. Envellir-se, fer-se una cosa antiga o vella.

Conjugació[modifica]

Paradigmes de flexió: m'invetero, s'invetera, ens inveterem

Traduccions[modifica]

Miscel·lània[modifica]

Vegeu també[modifica]