iners
Llatí[modifica]
Adjectiu[modifica]
iners m. f. n. (genitiu inertis)
Antònims[modifica]
Declinació[modifica]
Tercera declinació, nominatiu d'una terminació.
Cas | Singular | Plural | |||
Masc./Fem. | Neutre | Masc./Fem. | Neutre | ||
Nominatiu | iners | inertēs | inertia | ||
Vocatiu | iners | inertēs | inertia | ||
Acusatiu | inertem | iners | inertēs | inertia | |
Genitiu | inertis | inertium | |||
Datiu | inertī | inertibus | |||
Ablatiu | inertī | inertibus |