incendiari
Salta a la navegació
Salta a la cerca
Català[modifica]
- Pronúncia: oriental /in.sən.diˈa.ɾi/, occidental /in.sen.diˈa.ɾi/
- Rimes: -aɾi
- Etimologia: Del llatí incendiarius, segle XIV.
- Anagrames: indicarien, indiciaren
Nom[modifica]
in·cen·di·a·ri m. (plural incendiaris, femení incendiària)
- qui maliciosament causa incendis
Traduccions[modifica]
incendiari [1] (qui maliciosament causa incendis)
|
|
Adjectiu[modifica]
in·cen·di·a·ri m. (femení incendiària, plural masculí incendiaris, plural femení incendiàries)
- que maliciosament causa incendis
Traduccions[modifica]
incendiari [1] (que maliciosament causa incendis)
|
|
Vegeu també[modifica]
- Diccionari Catalá-Castellá-Llatí-Frances-Italiá: Per una societat de catalans. Barcelona, 1839. Tom II.
- Obres de referència: DIEC, GDLC, Optimot