inútil

De Viccionari


Català
[modifica]

  • Pronúncia(i): /iˈnu.tiɫ/
  • Etimologia: Del llatí inutilis, segle XIV.

Adjectiu[modifica]

inútil inv. ‎(plural inútils)

  1. Que no és útil, que no serveix per a un propòsit donat.
  2. Va, miserable, maldestre.

Sinònims[modifica]

Antònims[modifica]

Traduccions[modifica]

Nom[modifica]

inútil m. f. ‎(plural inútils)

  1. qui no és útil

Traduccions[modifica]

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: in·ú·til (3)


Castellà
[modifica]

Peninsular: /iˈnu.til/
Americà: alt /iˈnu.t(i)l/, baix /iˈnu.til/

Adjectiu[modifica]

inútil inv. ‎(plural inútiles)

  1. inútil

Nom[modifica]

inútil m. f. ‎(plural inútiles)

  1. inútil

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: i·nú·til (3)