filius
Salta a la navegació
Salta a la cerca
Llatí[modifica]
- Pronúncia: /ˈfiː.lɪ.ʊs/
- Etimologia: Del protoindoeuropeu *dʰeh₁(y)- («xuclar»), compareu amb un altre terme itàlic, el falisc hileo («fill»).
Nom[modifica]
fīlius f. (genitiu fīliī)
2a declinació -us, -ī | ||
Cas | Singular | Plural |
Nominatiu | fīlius | fīliī |
Vocatiu | fīlī | fīliī |
Acusatiu | fīlium | fīliōs |
Genitiu | fīliī fīlī |
fīliōrum |
Datiu | fīliō | fīliīs |
Ablatiu | fīliō | fīliīs |
Vegeu també[modifica]
- Julius Pokorny, Indogermanisches etymologisches Wörterbuch, 1959, p.242