feliĉa

Esperanto

• Pronúncia⁽ⁱ⁾: /feˈli.t͡ʃa/
• Rimes: -it͡ʃa
• Etimologia: De l'arrel √feliĉ i la desinència -a.

Adjectiu

feliĉa ‎(plural feliĉaj, acusatiu feliĉan, plural acusatiu feliĉajn)

1. feliç

   «Mia onklo vivis feliĉa.» (nimfeo, Tatoeba, abr. 2013)

   El meu oncle va viure feliç.

Variants

• felichta (sistema h), felicxa (sistema x)

Derivats

• feliĉega, feliĉe, feliĉigi, feliĉulo
• feliĉo
  • feliĉego
• malfeliĉa
  • malfeliĉe, malfeliĉigi, malfeliĉulo
  • malfeliĉo
    • malfeliĉego

Antònims

• malfeliĉa

Vegeu també

• Per a més informació vegeu l'entrada al Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto sobre feliĉa