espirantització
Salta a la navegació
Salta a la cerca
Català[modifica]
- Pronúncia:
- Oriental: /əs.pi.ɾən.ti.d͡zə.siˈo/
- Occidental: nord-occidental /es.pi.ɾan.ti.d͡za.siˈo/, valencià /es.pi.ɾan.ti.za.siˈo/
Nom[modifica]
es·pi·ran·tit·za·ci·ó f. (plural espirantitzacions)
- (fonètica) Procés de lenició que consisteix en la fricatització d’una oclusiva esdevenint espirant.
- El llatí habere esdevé haver en català, avoir en francès i avere en italià per espirantització.
Notes[modifica]
- En català es produeix espirantització en les oclusives intervocàliques esdevenint aproximants: [b]>[β], [d]>[ð], [ɡ]>[ɣ].
Relacionats[modifica]
Traduccions[modifica]
Traduccions: espirantització
|
|