cuïc

De Viccionari


Català
[modifica]

  • Pronúncia(i): /kuˈik/
  • Rimes: -ik
  • Etimologia: Del català antic *coí amb reforç onomatopeic, segle XIX, de l'occità antic cozin, de *colzin, del llatí *culicinus, diminutiu de culix, variant de culex.[1]

Nom[modifica]

cuïc m. ‎(plural cuïcs)

  1. (barceloní, tarragoní) mosquit

Variants[modifica]

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: cu·ïc (2)

Vegeu també[modifica]