cruspir

De Viccionari


Català
[modifica]

Oriental:  /kɾusˈpi/
Occidental:  nord-occidental /kɾusˈpi/
valencià /kɾusˈpiɾ/, /kɾusˈpi/
  • Rimes: -i(ɾ)
  • Etimologia: (pendent)

Verb[modifica]

cruspir trans., pron. ‎(pronominal cruspir-se)

  1. (Col·loquial) Menjar amb afany.

Conjugació[modifica]

Traduccions[modifica]

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: crus·pir (2)

Vegeu també[modifica]