conclogué

De Viccionari


Català
[modifica]

Oriental:  central /kuŋ.kɫuˈɣe/
balear /koŋ.kɫoˈɣe/, /kuŋ.kɫuˈɣe/
Occidental:  /koŋ.kɫoˈɣe/

Verb[modifica]

conclogué

  1. (literari) tercera persona del singular (ell, ella, vostè) del passat simple de concloure

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: con·clo·gué (3)