còniam

De Viccionari


Català
[modifica]

  • Pronúncia(i): oriental /ˈkɔ.ni.əm/, occidental /ˈkɔ.ni.am/

Nom[modifica]

còniam m. ‎(plural còniams)

  1. forma alternativa de quòniam
    «Ets un ximplet, un estrofa; tros de còniam y baboy; digne habitant de S. Boy; ensopit, tros d’escarxofa» (Josep Carner, «A En Castañer: última intimació», Epistolari entre Josep Carner i Josep Castanyer de Cortada, 1903-1912)

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: cò·ni·am (3)
  • Heterograma de 6 lletres (acimno)
  • Anagrames: camino, incoam

Vegeu també[modifica]

  • Obres de referència: DCVB