atribuir

De Viccionari


Català
[modifica]

Oriental:  /ə.tɾi.βuˈi/
Occidental:  nord-occidental /a.tɾi.βuˈi/
valencià /a.tɾi.buˈiɾ/, /a.tɾi.βuˈi/

Verb[modifica]

atribuir trans., pron. ‎(pronominal atribuir-se)

  1. Reclamar l'autoria d'un fet, la possessió d'una qualitat o d'una pertinença.

Conjugació[modifica]

Paradigmes de flexió: atribueixo, atribueix, atribuïm

Traduccions[modifica]

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: a·tri·bu·ir (4)

Vegeu també[modifica]


Castellà
[modifica]

Peninsular: \a.tɾiˈβwiɾ\
Americà: alt /a.t͡s(i)ˈbwiɾ/, baix \a.tɾiˈβwiɾ\

Verb[modifica]

atribuir ‎(present atribuyo, passat atribuí, futur atribuiré)

  1. atribuir

Conjugació[modifica]


Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: a·tri·buir (3)