adargar

De Viccionari


Català
[modifica]

Oriental:  /ə.ðərˈɡa/
Occidental:  nord-occidental /a.ðarˈɣa/
valencià /a.ðaɾˈɣaɾ/, /a.ðaɾˈɣa/

Verb[modifica]

adargar trans., pron. ‎(pronominal adargar-se)

  1. Cobrir, defensar algú amb la darga.

Conjugació[modifica]

Paradigmes de flexió: adargo, adarga, adarguem

Traduccions[modifica]

Miscel·lània[modifica]

Vegeu també[modifica]

  • Obres de referència: DIEC, GDLC, Optimot
  • Diccionari de la Llengua Catalana ab la correspondencia castellana. Editorial Salvat, 1910. Tom 1


Castellà
[modifica]

Peninsular: \a.ðaɾˈɣaɾ\
Americà: alt \a.daɾˈɣaɾ\, baix \a.ðaɾˈɣaɾ\

Verb[modifica]

adargar trans. ‎(present adargo, passat adargué, futur adargaré)

  1. adargar

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: a·dar·gar (3)