Juno

De Viccionari


Català
[modifica]

  • Pronúncia(i): oriental /ˈʒu.no/, occidental /ˈd͡ʒu.no/

Nom propi[modifica]

Juno

  1. (mitologia romana) Germana i esposa de Júpiter, deessa protectora de les dones.

Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: Ju·no (2)

Vegeu també[modifica]


Llatí
[modifica]

  • Pronúncia(i): /ˈjuː.nɔ/

Nom propi[modifica]

Jūno f. ‎(genitiu Jūnōnis)

  1. (mitologia romana) Juno

Declinació[modifica]

3a declinació -, -is (tema cons.)
Cas Singular Plural
Nominatiu Jūno -
Vocatiu Jūno -
Acusatiu Jūnōnem -
Genitiu Jūnōnis -
Datiu Jūnōnī -
Ablatiu Jūnōne -


Vegeu també[modifica]

  • Gaffiot, Félix. «Juno». A: Dictionnaire Latin - Français, 1934. París: Hachette, 1934.