Ino
Català[modifica]
Nom propi[modifica]
Ino f.
Traduccions[modifica]
Miscel·lània[modifica]
Vegeu també[modifica]
- Article corresponent a la Viquipèdia
Llatí[modifica]
Nom propi[modifica]
Inō f. (genitiu Inūs)
- (mitologia grega) Ino
Declinació[modifica]
Cas | Singular | Plural |
Nominatiu | Inō | - |
Vocatiu | Inō | - |
Acusatiu | Inō, Inōnem | - |
Genitiu | Inūs, Inōnis | - |
Datiu | Inō, Inōnī | - |
Ablatiu | Inō, Inōne | - |
Vegeu també[modifica]
- Gaffiot, Félix. «Ino». A: Dictionnaire Latin - Français, 1934. París: Hachette, 1934.