mimir

De Viccionari


Castellà
[modifica]

  • Pronúncia(i): /miˈmiɾ/
  • Rimes: -iɾ
  • Etimologia: Reduplicació de la síl·laba final de dormir, del llatí dormire, segle XIX.

Verb[modifica]

mimir intr. ‎(present mimo, passat mimí, futur mimiré)

  1. (informal i infantil) dormir

Conjugació[modifica]


Miscel·lània[modifica]

  • Síl·labes: mi·mir (2)

Vegeu també[modifica]

  • Vegeu exemples d'ús al Corpus Diacrónico del Español de mimir


Portuguès
[modifica]

  • Pronúncia: (pendent)
  • Etimologia: Reduplicació de la síl·laba final de dormir, del llatí dormire.

Verb[modifica]

mimir

  1. (brasiler, informal i infantil) dormir

Sinònims[modifica]

Vegeu també[modifica]

  • Per a més informació vegeu l'entrada al Dicionário Priberam da Língua Portuguesa sobre mimir