Carina

De Viccionari
Potser volíeu: carina, carinà


Multilingüe
[modifica]

Nom propi[modifica]

Carina

  1. (constel·lacions) la Quilla

Relacionats[modifica]


Català
[modifica]

  • Etimologia: D'una màrtir del segle IV, femení del llatí carinus, derivat de carus ‎(«estimat»).

Nom propi[modifica]

Carina f.

  1. Prenom femení

Traduccions[modifica]

Miscel·lània[modifica]

Vegeu també[modifica]

  • Albaigès, Josep M.. Diccionari dels Noms de Noia, 2009. Barcelona: Edicions 62, 1995, 46. ISBN 978-84-96863-94-1.